ببار باران !

یاریم کن و بپوشان اشکهایم را 

نمیدانم تو بیشتر دلتنگی یا من ؟ 

تو همراه دلتنگی هایت فریاد میزنی 

اما من محکوم به سکوتم 

این است فرق من با تو 

آنقدر احساس و صبرم سرد و گرم شده اند 

که 

بیچاره دلم در حال انفجار است ، طفلک به تنگ آمده ..........

وقتی از آسمون ها پنبه میاد

دل من سکوت رو فریاد میزنه

همه جا سپید میشه

نرم و لطیف

دل من تنگ میشه و

هی می باره

نمیشه سکوت رو فریاد بزنم

آخه دلتنگی دیگه توی دلم جا نمیشه

میخوام از جاده بگم و لحظه های بی کسی

از همه فاصله ها که زیر این برف سپید قایم میشه

همه جا ساکته و من تو دلم قیامته

میخوام از چشمات بگم که واس من نهایته

برف میاد گوله گوله...دلم چقدر یخ کرده

همه جا ساکته اما گوش من عادت کرد